෴ තත් අතර රැඳුන සොඳුරු හදවත්෴

                          "දරුවනේ වන මලක් යනු

                          එක රැයක අසිරිය නම් නොවෙයි

                          ගහත් පොළවත් වින්ද දුක්ගිනි

                           නිබඳ සිහිපත් කළ යුතුයි....”

එහෙම ලිව්වෙ ප්‍රවීන ගිත රචක රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයන්. මේ අදහස පූර්විකාවක් විදියට තියාගන්න ඕනෙ වුනේ මම, ප්‍රවීන ගායන ශිල්පී ජයතිලක බණ්ඩාරයන් සහ සංගීතවේදී රෝහණ ධර්මකීර්ති එක්ව කළ “දෑස දල්වා  ආදරෙන්” ගිතය වෙනුවෙන් පුංචි සටහනක් තියන්න ඕනෙ කියල හිතුන නිසා.  ඒ මම ලියූ මගේ ගීතය ගැන  කිසිවක් ලියන්න නොවෙයි. ‍ගීතයක් බිහිවිමට වඩා එහා ගිය ඊට පසුබිමෙන් වූ හද බැඳීමක් ගැන ලියන්න අවශ්‍ය වූ නිසා ‍.

මගේ පාසල් අවදියේ මට නිර්මාණකරණයට බලපෑවෙ ප්‍රාදේශිය ගුවන්විදුලියක්ව පවතින රජරට සේවය  සහ  එවකට රජරට සේවය හරහා බිහිවූ නිර්මාණ. ඒක  අපිට අලුතින් හිතන්න පුරුදු කළ හොඳ තෝතැන්නක්.

ඒ රජර‍ට සේවයේ එදා හිටපු සංගීතවේදී විශාරද ගුණදාස කපුගේමහතා , සහ ළබැඳි ප්‍රවීන ගායන ශිල්පින් දෙපලක් වන කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ  සහ ජයතිලක බණ්ඩාර මහත්වරු  එදා සිටම අද දක්වා මගේ නිර්මාවලට බලපෑ නිර්මාණ කරුවන්. මේ මිත්‍ර ජාලයේ හිටපු රෝහණ ධර්මකීර්ති සහ නාලක අංජන කුමාර සංගීතවේදීන්  මට හඳුනගන්න ලැබෙන්නෙ අනූව දශකයේ කම්පන ගී ප්‍රසංගයත් එක්ක. රෝහණ වයලීනයෙන් සහ නාලක ගිටාරයෙන්සහ  ජයතිලක බණ්ඩාර සිතාරයෙන්ද  කම්පන ගී ප්‍රසංගයේ ආරම්භයේ සිට අවසානය දක්වාම කපුගේගේ ගායනයට  සමසේ දායක වූ වාද්‍ය ශිල්පීන්. ඒ ප්‍රසංගයේ නිවේදන කටයුතු කළේ  ජයතිලක බණ්ඩාරයන්.   ඉඩක් ලැබෙන විදියට අත්වැල් ගායනයෙන් සහය වූ කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ  සහ ජයතිලක බණ්ඩාර යන දෙදෙනාත් හිටියා.  මේ සහෘද බැඳිමේ හිටපු කපුගේ, දිවුල්ගනේ ජයතිලක බණ්ඩාර වගේම රෝහණ ධර්මකීර්ති සහ නාලක අංජන කුමාරත් ඒ සහෆද මිත්‍රත්වයේ කොටස්කරුවෝ. ගුරු ගෝල සබඳතාවයක් මේ සියළු දෙනා අතර නොතිබුණත් ශක්තිමත් හදබසක් මුසුවූ බැඳිමක් තිබුණා. ඒ ශක්තිමත් බැඳිම තුළ බිහිවුණ සියළු නිර්මාණ අදටත් ශක්තිමත්සහ සදා නොවෙනස් නිර්මාණ . ඒ නිසාම එදවස  කපුගේ, දිවුල්ගනේ සහ ජයතිලක බණ්ඩාර යන නිර්මාණ කරුවන් අතින්, ඒ සියලු දෙනා ගෙන්  බිහිවූ සහ හුවමාරුවූ ගීත වල රෝහණගෙ  වයලීන ජයතිලක බණ්ඩාරයන්ගේ සිතාරය සහ නාලකගේ ගිටාරයත් තිබුණා. ඒ නිසා මේ පස්දෙනාම තත් අතර සිරවූ සොඳුරු හදවත්. රෝහණ ධර්මකීර්ති ජයතිලක බණ්ඩාර  යන දෙදෙනාත් ඒ තත් අතර සිරවුණ සොඳුරු හදවත්දෙකක් බව ඒකාලෙ ඉඳලම මාත් දැනගෙන හිටිය.

අපි තුන්දෙනා කවදාවත්ම එකම නිර්මාණ ඉසව්වකදි හමුවෙලා තිබුණෙ නැතිවුණත් .සෑහෙන කාලෙක ඉඳලම අපි තුන්දෙනා කරපු නිර්මාණයක් දකින්න පෙරුම්පුරාගෙන බලාගෙන හිටිපු කාලයක් මටත් තිබුණ.

ඒ අපේක්ෂාව තමයි පහුගිය දවසක ගීතයක් බවට පත්වී ඉටුවුණේ. ඒ ගිතය ලියැවුණේ වසර දෙකකට විතර කලින්. මම කුරුටුගාන පදවැල්  බොහෝ වෙලාවට මුලින්ම කියවන්නෙ රෝහණ. ඇතැම් වෙලාවට සුදුසු ශිල්පියෙකු හෝ හිල්පිණියක වෙත යොමු වෙන්නෙත් රෝහණ අතින්මයි. ඒ විදියට රෝහණ අතට පත් වුණ මේ ගීතයේ ගීත රචකයා සංගීතඥයා සහ ගායන ශිල්පියා තිදෙනාම එක්ව නිතර කතාබහ කරමින් හදපු ගීතයක් විදියටයි. සමහර වෙලාවට දුරින් හිටපු ජයතිලක බණ්ඩාරයන් අපි දෙන්නත් එක්ක සම්බන්ධ වුනේ නූතන තාක්ෂණය ඔස්සේ. 

 මේ සියළු හද බැඳීම් වල තියෙන සොඳුරුම තැන් සරල ගී ගීතනුවකින් හෝ ගායනයකින්  සරසනවාට වඩා වැඩි හද ගැඹුරුම තැනක සඟවාගෙන සිටි හැගීම් බව වැටහෙන්නෙ  නිර්මාණයක් ඔස්සේ එකිනෙකා නැවත නැවතත් හවුවුණාම. එහෙම හදපු මේ ගිතයේ සංගීතය පටිගත කිරීම සිදුවුනේ මීට වසරකට කලින්ඒ 2014 වර්ෂයේ මැද හරියෙදි විතර . ඊට හරිටම වසරකට පස්සෙ තමයි මේ ගිතයට ජයතිලක බණ්ඩාරයන්ගෙ හඬ මුසු වෙන්නෙ. අතීත බැඳීම් අයෙමත් අළුත් වුනේ තාලෙකට පස්සෙ. 

 කාලය මොන තරම් වේගයෙන් ගලා ගියත්, මේ සියළු දෙනා  කුමන ක්ෂේත්‍රයක නියැලුණත්, කුමන මතයක් දැරුවත්, නිර්මාණයකදී හමුවන හමුවන හද බව ඒ අතීත මිහිරි බැඳීම් නැවත නැවතත් මතු කරවන්නක්. ඒ බැඳීම් එදා වාගෙම අදත් හෙටත් මතු දවසකටත් එහෙමයි.

 රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයන් “දරුවනේ වන මලක් යනු  එක රැයක අසිරිය නම් නොවෙයි  - ගහත් පොළවත් වින්ද දුක්ගිනි - නිබඳ සිහිපත් කළ යුතුයි....” කියල ලිව්වෙ හිතළුවක් විදියට නෙවෙයි. රචකයෙක් ගීතයක් ලිවිම, සංගීතවේදියෙක් තනුවක් නිර්මාණය කිරීම වගේම ඒ ගීතය ගායන ශිල්පියෙක් හෝ ශිල්පිණියක් ඉදිරිපත් කිරිම එක රාත්‍රියකින් එහෙමත් නැත්නම් සතියකින්  දෙකකින් බිහිවන්නක් නොව ඒ නිර්මාණය දිගුකාලීන අත්දැකීම් සහ සොඳුරු හමුවීම්වල  ප්‍රතිඵලයක් කියල මට හිතෙන්නෙ ඒ නිසා.

මේ තියෙන්නෙ ජයතිලක බණ්ඩාරයන්, රෝහණ ධර්මකීර්ති සහ මමත් එකතුවී කරපු ඒ ගීතය

                                                  

(කාලෙකට පස්සෙ පොඩි අත්හදා බැලිමක් ළුහයෙන් කළ ලිපියක්  පැරණි මතකය අලුත් වෙන්නත් එක්ක)

෴ ආදරය අරන් හිත ළඟට ඇවිත් Music Video ෴

මීට සති දෙකකට විතර කලින් ඒ කියන්නේ 2013 සැප්තැම්බර් මාසෙ 04 වෙනිදා මියුසික් වීඩියෝ එකක් එළිදැක්වුණා. මියුසික් වීඩියෝ ගීත කලාව වර්තමානයේ සංගීත ක්ෂේත්‍රයට අලුත් අත්දැකිමක් නොවුණත් නව සංගීත පරපුර තමන්ගෙ නිර්මාණ රසිකයන් අතරට ගෙන යන්නත්, ඒවා රසිකයන් අතර ජනප්‍රිය කරන්නත් අනුගමනය කරන එක ක්‍රමයක් තමයි මේ මියුසික් වීඩියෝ ගීත සංස්කෘතිය. අන්තර්ගතය කෙසේ වුවත් රූප රචනා කලා මාධ්‍යයක්  විදියට මියුසික් වීඩියෝ ගීතවලට යම් තරමක ඉල්ලුමක් නූතන සංගිත රසිකයන් අතර තියෙන බව පේන්නේ දිනපතා බිහිවන මියුසික් වීඩියෝ ගණන පිළිබදව සැළකිලිමත් වන විටයි.

  සැප්තැම්බර් මාසෙ 04 වෙනිදා  එළිදැක්වුණ මේ මියුසික් වීඩියෝව මට තරමක් අලුත් අත්දැකිමක් වුණේ ඒ මියුසික් වීඩියෝවේ ගී පද රචනය මගේ පදමාලාවක් වීම.  කෙටියෙන්ම කිව්වොත් මම ලියපු ගීයක් මුල්වරට මියුසික් වීඩියෝ එකකින් එළිදැක්වුණා. මේ මියුසික් වීඩියෝ එක නිසාම  අහම්බෙන් වගේ මටත්  නව සංගිත පරපුරත් එක්ක සම්බන්ධ වෙන්න ලැබුණ  නිසා අද අස්වැන්නෙන් ඒ මගේ ගීය ගැන සටහනක් තබන්න කල්පනා කළා.

වයිඩ් ඈන්ගල් ආයතනය නිෂ්පාදනය කළ මේ මියුසික් වීඩියෝවේ ගායන ශිල්පියා සංගිත ක්ෂේත්‍රයට තවමත් අලුත්. ඔහු නමින් විරාජ් සුලෝචන. ගීතය තනු නිර්මාණය කරමින් සංගිතවත් කළේ  ෆ්ලෑෂ් බෑක් සංගීත කණ්ඩා‍යමේ ‍නායක රොෂාන් ප්‍රනාන්දු. ගීතය ලිව්වෙ මම. මේ මියුසික් වීඩියෝව නම් කරල තියෙන්නෙ “ආදරය අරන්” යන නමින්.

විරාජ්

විරාජ් සුලෝචන අද තරුණ ගායන ශිල්පියෙක් වුණත් ඔහු මට හමුවෙන්නෙ විශාරද එඩ්වඩි ජයකොඩිගේ සැරිසර සංගිත ශාලිකාවේ සංගිතය හදාරපු වයස අවුරුදු 12 -14 ක විතර පුංචි දරුවෙක් විදියට මීට අවුරුදු දහයකට විතර කලින් නුගේගොඩ, මිරිහානේ පිහිටි එඩ්වඩ්ගෙම  නිවසේදි.  ඔහු ළමා ගායන ශිල්පියෙකු ලෙස එඩ්වඩ් යටතේ එවකට සංගීතය හදාරද්දි විරාජ්ගෙ ළමා ගිත එකතුවක් සඳහා එදා මමත් සම්බන්ධ වුණා. එදා විරාජ් සුලෝචනගෙ ඒ ළමා ගීත එකතුවට මම ගීත 04 ක් ලිව්වා. එහෙම දැනහැඳුනුම් කමක් ඇතිව හමුවුණ විරාජ් සුලෝචන අද යෞවනයෙක්. ලයිසියම් ජාත්‍යන්තර පාසලේ ඉගෙනුම ලැබූ ඔහු වර්තමානයේ Solo Ride සංගීත කණ්ඩායමේ හිමිකරුවා වගේම ඒ සංගිත කණ්ඩායමේ නායකත්වය සපයන්නෙත් ඔහුමයි. ඒ විදියට සංගීතමය හැකියාවක් ගොඩනගා ගන්නා විරාජ් එක්ක නැවත කටයුතු කරන්න ලැබෙන්නෙ ඔහුගේ මේ අලුත් ගීතය නිර්මාණය කරන්න මට කළ ඇරයුමත් එක්කමයි. 

රොෂාන් ප්‍රනාන්දු

වර්තමානයේ නූතන සංගිත පරපුරේ  සංගිත ශිල්පීන්, ගායක ගායිකාවන්, ගීත රචකයන්, අතර තියෙන්නේ සංගීතමය ගනුදෙනුවකට වඩා මුදල් ගනුදෙනුවක් එහෙමත් නැත්නම් පොඩි බිස්නස් එකක්. විරාජ් සුලෝචන සතුව සංගීත කණ්ඩායමක් තිබුණත්, තරමක් එයින් ඔබ්බට ගොස් කලාත්මක  ගීතය ගැන හිතන්න පුරුදු වෙච්ච තරුණයෙක් කියල හිතෙන්නෙ ඔහු යොවුන් ගායන ශිල්පියෙක් විදියට මෑතකදී නිර්මාණය කළ මුල්ම ගිතයත් එක්කමයි. ගීත පදමාලා තෝරා ගැනීමේදී මෙන්ම ඒ ගීත සදහා තනු නිර්මාණ සංගීත නිර්මාණය වැනි කාර්යයන් වලදී ප්‍රවීන සංගිත පරපුරේ ආභාෂයත් නූතන සංගීත ක්‍රමයේ හැඩතලත් මනාව හඳුනාගෙන තමන්ගෙ නිර්මාණ ඉදිරිපත් කරන්න  උනන්දු වන නිසා.  විරාජ් සුලෝචන දැනට නිර්මාණය කරල තියෙන්නෙ ගීත දෙකයි. ඔහුගෙ මුල්ම ගිතය ලිව්වෙ ප්‍රවීන ගීත රචක වසන්ත කුමාර කොබවක මීට වසරකට කලින්. දෙවන ගීතය ලිව්වෙ මම. ඒත් මේ ගීත දෙකම සංගීතවත් කළේ රොෂාන් ප්‍රනාන්දු.

සාමාන්‍යයෙන් මියුසික් වීඩියෝ ගීත කලාව මම එතරම් ප්‍රිය නොකරන කලාවක්.  ඒ අනෙකක් නිසා නෙවෙයි ගීත රචකයෙක් හෝ සංගීත නිර්මාණකරුවකු තුළ උපදින සිතුවිල්ලට ‍තුන්වන පාර්ශවයක් විසින් කරන රූප රචනයක් කොයිතරම් දුරට ඒ ගීත නිර්මාණයත් එක්ක බද්ධ වෙනවද කියන කාරණය ඒ නිර්මාණය තුළ පවතින නිසා. මම එහෙම කි‍යන්නේ යම් ගීයක රූප රචනයේදී  ගීත රචකයා හෝ සංගීත රචකයා මතු කිරිමට ගත්ත  අදහසට කොහෙත්ම සමපාත නොවන අදහසක් වර්තමානයේ බිහිවන මියුසික් වීඩියෝ තුළ දකින්නට ලැබෙන නිසා. නිදසුනක් විදියට ගීතය තුළම රූපරචනයක් කරන ලූෂන් බුලත්සිංහල වැනි ගීත රචකයෙකු ලියූ “සුදු නැන්දා ඇයි ගෙයි දොර වැහුවේ” වැනි ගීතයකට තුන්වන පාර්ශවයක් විසින් රූප රචනයක් කළොත් රූප රචනයක් නැතිව ඒ ගීතය අසන රසිකයා‍ගේ මනසේ ඇ‍ඳෙන චිත්‍රයට හාත්පස වෙනස් සිතුවිල්ලක් තුන්වන පාර්ශවයක් විසින් කරන රූපරචනය තුළින් නිර්මාණය විය හැකි නිසා.

ඒ එහෙම වුණත් විරාජ් සුලෝචනගෙ මේ ගීතය ලියන්න ඇරයුම් කළේ ඔහු විසින්මයි ඒ මීට මාස තුනකට විතර කලින්. ඒ නිසාම නව සංගිත පරපුරේ සංගිතමය ආකෘති භාවිතය පිළිබඳවත් යම් තරමක අවධානයක් යොමුකරල  තමයි මම මේ ගීතය ලිව්වෙ. ගීතය කියවල බැලූ විරාජ් මට කිව්වෙ මේ පදමාලාවත් රොෂාන් ප්‍රනාන්දුගේ සංගීතයටම ගයන්න කැමතියි කියල. එහෙම තීරණය කරල සංගීත නිර්මාණය කිරීමේ කටයුත්ත රොෂාන් ප්‍රනාන්දුටම පැවරුවා. 

ගීතය මුලුමනින්ම සංගීතය නිර්මාණය කර ගීතය පටිගත කිරීමේ කාර්යය සිදු වුණේ වෙන්නප්පුව, කටුනේරියේ , රොෂාන් ප්‍රනාන්දුගේ නිවසේ  පිහිටි ෆ්ලෑෂ් බෑක් ශබ්දාගාරයේ දීමයි. ගීතය පටිගත කිරීමේ කටයුතුවලට මටත් සහභාගිවෙන්න ලැබුණ ඒ විදියට නිර්මාණය වූ ගීතය තමයි මේ තියෙන්නෙ.

ආදරය අරන් හිත යටට ඇවිත්

මේ තරමට ඇයි හිත පෙළන රිදුම්

මිහිරියේ ඇයි නුඹ මේ තරම්

හිත රිදවලා මට දෙන දඬුවම්

පෙරදාක ඔබේ හිත අරගත්

තව හිතක් ළං වෙලා හෙමින්

පෑ ආදරේ ඔය හිතෙන් මිදී

මගෙ මුවැත්තියේ

 නැතුවාද තවම ඔය හිතෙන් මැකී

කලුවරේම මල් සුවඳ අරන්

මම විදිමි සුවඳ සඟවා රහසින්

හඳපාන වගේ මගේ හිතට එබී

මගෙ මුවැත්තියේ

සඟවන්න එපා මට රිදුම් දිදී

ගී පදමාලාව: දයානන්ද රත්නායක

සංගිතය: රොෂාන් ප්‍රනාන්දු

ගැයුම: විරාජ් සුලෝචන

ආදරය අරන් ගිතය මෙතනින් අහන්න

ගීතය මුලුමනින්ම නිර්මාණය කර මියුසික් වීඩියෝව කරන්න විරාජ් සුලෝචන පවරා තිබුණේ වයිඩ් ඈන්ගල් ආයතනයට. සාමාන්‍යයෙන් ගීතයක් සඳහා මියුසික් වීඩියෝවක් කරන්න රුපියල් ලක්ෂ තුන හමාරේ ඉඳන් ලක්ෂ හතළිහක් හතළිස් පහක් විතර වියදම් කරන මේ කාලේ මේ මියුසික් වීඩියෝව සදහාත් ලක්ෂ හයකට ආසන්න මුදලක් වැයකළ බවයි මට දැනගන්න ලැබුණෙ.

එහෙම වියදම් කරල හදපු “ආදරය අරන්” මියුසික් වීඩියෝව පහුගිය සැප්තැම්බර් හතර වෙනිදා මාධ්‍ය ආයතනවලට නිකුත් කළා. සති දෙකක් වැනි කෙටි කාලයක් ඇතුළත අන්තර් ජාලයේ යූටියුබ් ඔස්සේ මේ ගීතය මේ වන විට නරඹා ඇති සංගීත රසිකයන් ප්‍රමාණය 53500 කට ආසන්නයි . ඒකත් කාලෙකට පස්සෙ මට ලැබුණ හොඳ අත්දැකීමක්. මියුසික් වීඩියෝවේ ගීතය ගයමින් රංගනයේ යෙදෙන්නෙත් විරාජ් සුලෝචනම තමයි. ඒ මියුසික් වීඩියෝ එක තමයි මේ තියෙන්නෙ.෴

මේ ගීතය යූටියුබ් එකෙන් බලනවා නම් මෙතනින් බලන්නත් පුලුවන්.

෴ සිරසා නමාමි මුනි පා පියුම්෴

             

                        තනුවට ලියූ බුදුගුණ ගීය මෙයයි

කලා සොලොසක් සපුරා වෙසක් සඳ නැගෙන්න ඇත්තෙ තවත් හෝරා කීපයක් පමණයි. අසිරිත් වූ සම්බුදු ගුණ මෙනෙහි කරන්නට සියලු සිංහල බොදු බැතිමතුන් සැරසෙන මොහොතක තමයි මේ සටහන ලියන්නෙ. සම්බුදු ගුණ මෙනෙහි කරන මේ වෙසක් සමයේ මගේ අතින් ලියැවුණු සම්බුදු ගුණ ගීයකින් අද අස්වැන්න සරසන්න හිතුනෙත් මේ බුදු ගුණ ගැයෙන, වැයෙන, ඇසෙන කාලයක් නිසා. ඒ නිසා ඇසළ  පුන් පොහොය නිමිති කරගෙන  මගේ අතින් එදා ලියැවුණ ඒ සම්බුදු ගුණ ගීයේ අතීතය යළිත් සිහියට නැගේ.

සමහර වෙලාවට ගීයක් ලියන්න අවස්ථාවක් උදාවෙන්නෙ බලාපොරොත්තු නොවන මොහොතක. බලාපොරොත්තු නොවූ ආකාරයට. ඒ වියට හිතන විට මේ ගීයත් මීට වසර තුනකට විතර කලින් මගේ අතින් ලියැවුනේ හරි අපූරු විදියටයි. එදා ඇසල පුන් පොහොය නිමිත්තෙන් ගුවන් විදුලියේ නිෂ්පාදය වූ “භක්ති පූජා” සංගීතමය වැඩසටහනට එස්.වෛද්‍යතිලකගේ සංගීතයට මා ලියූ මේ ගීය ගායනා කළේ ඩබ්ලිව්.ඩී. ආරියසිංහ.

එදා රාත්‍රියෙත් ඇසළ පුර අටවක පෝය හඳ මැදියමට ආසන්න වෙමින් තිබුණි. රැයේ නින්ද පළවා හරිමින් දුරකථනය නාද දෙන්නට විය. 

“මචං මං ආරි..” 

දුරකථනයේ එහා කෙළවර සිට ඇහුණෙ ආරියසිංහගෙ ගීතවත් ගී හඬ. දෑසට නිදිබර බවක් තිබුණත් මෙවන් රාත්‍රියන්හි ඇති වන ඇතැම් දුරකථන සංලාප සමහර වෙලාවට ගීතවලට වැඩිය රසවත්. ඒ නිසාම ආ ගිය තොරතුරු ඔස්සේ කතාවට මුල පිරුවෙමි.

“ඉතින් ආරි අයියා මොකද මේ මහ රෑ..?”

“සිංදුවක් ලියාගන්න.”

“හරි... ලියමු” 

සමහර වෙලාවකට විහිළුවක් සේ දැනෙන විදියට කිව්වත් ගීතයක් ලියන්න තරම් හිතක් නැති එවන් වෙලාවක වුණත් මෙවන් සොදුරු ඉල්ලීම් අහක දාන්න නම් ලැබෙන්නෙ නෑ.

“ලියමු නෙවෙයි. මේක හදිස්සියි.  හෙට උදේට රෙකෝඩිං වලට ඕනෑ” ආරි කීවේය.

“මොකක්..?”

“ඔව් හෙට උදේ නවයට රෙකෝඩිං කරනවා.”

“හරි , මොකක් හරි කරන්නම්”  මම කීවෙමි.

“උඹ එහෙම කිව්වට මේක උඹට ලියන්න වෙන්නෙ ට්‍රැක් එකට” 

ආරි අයියා ‍සිනාසෙමින් කීවේය.  සිංදුවේ ට්‍රැක් එක නැතිව හෙට උදේට සිංදුවක් ලියන්නේ කෙසේ දැයි මම කල්පනා කළෙමි.

“ඉතින් කොහොමද ඔය ට්‍රැක් එක අහන්නේ?” මම ආරිගෙන් ඇසුවෙමි.

“මේ වෙලාවෙ හැටියට ටෙලිෆෝන් එකෙන් තමයි” 

ආරි එසේ කියා ගීතයේ සංගීත  පටය ( මියුසින් ට්‍රැක් එක) වාදනය කිරිමට සලස්වා එය දුරකථනය ඔස්සේ මට ඇසෙන්නට සැලැස්වී ය.

“දයා මචං මේක ඇසල පෝය වෙනුවෙන් කරන වැඩසටහනක්. ඒ හින්දා පදමාලාව ශාන්ත රසයෙන් පිරුණු එකක් වෙන්න ඕනෑ” ආරි කීවේ ය.

ගීතයේ ට්‍රැක් එක දුරකථනය ඔස්සේ කීපවිටක් ඇසුවද අවසානයේ  එහි ඡායාව වත් මතකයේ රඳවා ගන්නට අපහසු විය.

“ඔය වැඩේ මේ හදිස්සියට නම් මට කරන්න බැරිවෙයි වගේ” මම කීවෙමි.

“මේ වෙලාවෙ  හදිස්සියට මේක කරන්න කෙනෙක් හොයන්න බෑ. උඹම ලියපං.වචන ලියන්න ඕනෑ විදිය මම කියන්නම්” ආරි නැවත කීවේය.

ආරි දුරකථනය ඔස්සේ කීප විටක් “ලලලා” ආකාරයෙන් ගීතයේ තනුව ගායනා කර පෙන්වීය. ගීතයේ ස්ථායි සහ අන්තරා කොටස් වෙනස් වන හැටි පැහැදිළි කළේය.

“මෙන්න මේ විදියට වචන සෙට් වෙන්න බුදු ගුණ ගීයක් ලියපං”‍‍‍

“ලලලල ලලලා ලා ලල ලලලල

 ලලල ලලල ලල ලලලාලේ “

ඩබ්ලිව්.ඩි.ආරියසිංහ

ආරි මුලු ගීතයම ඒ ආකාරයෙන් ඔහුගේ මධුර හඬින් ගායනා කළේ ය. මම ඒ ආකාරයෙන්ම හිස් කඩදාසියක සටහන් කර ගතිමි. අනතුරුව ගීතයේ තිබිය යුතු අත්‍යවශ්‍යම ගුණාංගය වන බැතිබර බව නැවත පැහැදිලි කොට එලඹෙන දිනයේ ගුවන් විදුලියේ දී හමුවන අදිටනින් රාත්‍රියට ඉඩදී දුරකතන සංලාපයට විරාමය තැබුවෙමි.

ගීතය හෙට උදෑසන වන විට ලිවිය යුතුය. ඇත්තේ හෝරා කීපයක් පමණි. නින්ද ද පළා ගොසිනි. මැදියමේ ගීතය  ලිවිය යුතු මාතෘකාව ඔස්සේ කල්පනා ලෝකයේ සැරිසැරුවෙමි. ආරිගේ ගී හඬ සහ ඔහුගේ ගායනයේ තිබූ ශාන්තිය මනසේ රැව් දෙන්නට විය.

හිමිහිට ජනේලයෙන් මිදුල දෙස බැලීමි. පුර අටවක ඇසල සද එළිය මිදුල පුරා විසිරී ඇත. එවන් සඳ එලියක් ගැලූ රාත්‍රියක සිදුහත් තවුසාණෝ නේරංජා නදිය අසල මහා වන තීරයේ කෙසේ භාවනා යෝගීව රාත්‍රිය ගතකරන්නට ඇති දැයි කල්පනා කරන්නට වීමි. වෙසක් දවසට එළඹෙන රාත්‍රියේ සිදුහත් තවුසාණෝ හුදකලා වූ ඒ වන පියස මැදින්  නිසොල්මනේ ගලා බස්නා නේරංජනා නදියත්, පුරහද එලියත් හාත්පස වන පියස දොවලමින් ගලා හැලෙන අයුරු සිහි විය. එය නම් මහත් අසිරිමත් රාත්‍රියක්ම වන්නට ඇතැයි නොයෙක්වර සිතුණි.

ඒ ඔස්සේ කල්පනා ලෝකයේ සැරිසරමින් දෙ තුන් වතාවක් කුරුටු ගෑ කඩදාසි එකින් එක ඉවතට වීසි විය. ටික වේලාවකින් ගීතය ලියැවුණි. ආරිගේ උපදෙස් සහ මගපෙන්වීම් අනුව වැඩේ හරි ගිය බව දැනුණි.

පසු දින උදේ නවය වන විට ගීතය රැගෙන ගුවන් විදුලියට ගියෙමි. මටත් කලින් ආරි එහි පැමිණ සිටියේය. ගීතය ආරිගේ අත තැබුවෙමි.

මම

සංගිතවේදී එස්. වෛද්‍යතිලක ගීතය පටිගත කරන්නට යුහුසුලුව සූදානම් වෙමින් සිටියේය. මැදිරියේ වූ පියානෝව වෙත ගිය ආරි වෛද්‍යතිලකට පියානෝව වාදනය කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. වෛද්‍යතිලක පියානෝව වාදනය කරමින් ආරිට ගීතයේ වචන රිසි සේ හසුරුවා ගැනිමට සහය දුන්නේය.

පළමු පටිගත කිරීමෙන්ම ගීතය පටිගත විය. මා ලියූ ගීයේ එකදු වචනයක් හෝ වෙනස් නොකර  ඒ අයුරින්ම ආරියසිංහ ගීතය ගැයුවේ ය. මා එදා තනුවක් නැතිව ලියූ මේ ගීය ඇසල පුන් පෝය වෙනුවෙන් ගුවන්විදුලි සංස්ථාව නිර්මාණය කළ “භක්ති පූජා” ගුවන් විදුලි සංගීත වැඩසටහන පොහෝ දිනයේ ම ගුවන් විදුලියෙන් ප්‍රචාරය විය.  අනතුරුව පසු ගිය වසරේ ගුවන් විදුලි සංස්ථාව  නිකුත්කළ “භක්ති පූජා” ගීත තැටියට මේ ගීතය ද ඇතුලත් වෙළඳපොලට නිකුත් කර තිබුණි.

50 - 60 – 70 දශකවල ජනප්‍රිය හින්දි ගී තනුවලට ලියූ බුදු ගුණ ගීත අදටත් ජනප්‍රිය ය. ඒත් 70 දශකයෙන් පසුව ගී තනුවකට බුදු ගුණ ගියක් ලියැවුණා නම් ඒ කලාතුරකිනි. ඒ විදියට බලන විට මේ ගීයත් මෑත කාලයේ ගී තනුවකට ලියු බුදුගුණ ගීයක් විදියට නිර්මාණය විම මට අදටත්  සතුටකි. ඒත් මේ ගීය දෙස අපසු හැරී බලද්දී ගීතය ලියන්න තවත් දින දෙක තුනක්වත් තිබුණා නම් මීට වඩා හොඳ බුදුගුණ ගීයක් ලියන්න තිබුණා නොවේදැයි මට සිතේ. මතු දැක්වෙන්නේ පටිගත කිරිමට හෝරා කීපයකට කලින් තනුවක් නැතිව තනුවට ලියූ ඒ සම්බුදු ගුණ ගීතයයි. 

සම්බුදු තෙමගුල සමරන මේ වෙසක් සමයේ සිත්නිවී මෙත් පහන් දැල්වේවා.....!

සමිඳුනි ඔබගේ පා යුග නමදිමි

අමිල නිමල මෙත් ගංගාවේ

සිතුවිලි මාගේ නිකැලැල් වූ සඳ

පහදා තුන් සිත මෙත් ගඟුලේ

ලෝකයෙ අනියත සිතුවිලි පාදා

ලොවුතුරු ඔබගේ හද බැතියෙන්

අඳුර නිමා වුණි නිවන ළඟා වුණි

පහදා තුන් සිත මෙත් ගඟුලේ‍

මේ දුර  සසරට කෙටි මං පාදා

පිවිතුරු ඔබගේ දම් ගඟුලෙන්

සසර නිමා කළ  ඔබය අමා ගඟ

පහදා තුන් සිත දුර සසරේ

ගී පද මාලාව : දයානන්ද රත්නායක

සංගීතය: එස්.වෛද්‍යතිලක

ගැයුම: ඩබ්ලිව්.ඩී. ආරියසිංහ

“ සමිදුනි ඔබගේ” ගීතය මෙතනින් අහන්න.

              

෴ ලෝකය ආදරෙන් හදමු... ෴

පසුගිය සති කිපයේ දරුවන් සම්බන්ධයෙන් අපට අසන්නට ලැබුණේ හිතකර පුවත් නොවේ. වසර ආරම්භයේදීම සවුදි අරාබියේදි නොකළ වරදකට රිසානා සිය ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙව්වා ය. ගෙවුණු සතියේදී ඊළඟ හද සසල කරන පුවත් කීපය එක පිට එක වාර්තා වූයේ ලංකාවේ සිවු දෙසිනි.

ඒ එක පුවතකින් කියවුණේ 13 හැවිරිදි පාසල් දැරියක් පාසලේ පන්ති කාමරයේ තීන්ත ආලේප කිරිමට රුපියල් 800.00 ක ලබා දිමට වත්කමක් දෙමාපියන්ට නොතිබූ  නිසා අසල වූ වත්තකින් රුපියල් 320.00 කි වටිනා පොල් ගෙඩි 08 අහුලා ගැනිම හේතුවෙන් සොරකම් කිරීමේ වරදට හසුව අධිකරණයෙන් දඬුවම් පැමිණ වූ බවය. බාලයෙකු වුවද   අන්සතු දෙයක් නොදන්වා ගත්තත් වරද වරදම ය.

ඊළඟ පුවත වූයේ උසස් පෙළ විශිෂ්ඨ ප්‍රතිඵල ලැබෙන විට එක දියණියක  සිය පවුලේ අගහිඟකම් පිරිමහ ගනු වස්  අධ්‍යාපන කටයුතු වලට සමුදී නගරයේ ඇඟලුම් කර්මාන්ත ශාලාවක සේවය ගොස් ඇති බවකි.

අනෙක් පුවත වූයේ අකුරැස්ස ප්‍රාදේශිය සභාවේ හිටපු සභාපතිවරයා තමන්ගේ කායික මනදොල සපුරාගනු වස් බිලිගත් දැරිය ගමටත් සමාජයටත් මුහුණු දීගත නොහැකිව වස පානය කර සිය දිවි හානි කරගෙන ඇති බවය.

පුදුම සහගත කාරණය වන්නේ මේ සියල්ලම සිදු වූයේ උදේ හවස තුන් තිස් පැයේ බණ කියන, බණ අහන මේ ධර්මද්වීපය තුළදී වීම ය.

මෙහි වරද සිදු වූයේ කොතැනද, වැරදි කරුවන් කවුරුද යන්න සෙවිමට උත්සාහ නොකරමි. එසේ වුවත් මේ සිදුවෙමින් පවතින්නේ ව්‍යසනයක මූලාරම්භය බව නොකියා සිටිය නොහැක. මෙය ලාංකිය ජන සමාජයේ දරුණු බිඳ වැටිමක පෙර නිමිතිය. අපේ මිනිසුන්ගේ චින්තනය සෝදා පාලුවට ලක්ව ඇති බවට දෑස් ඉදිරියෙම පෙනෙන්නට ඇති සංකේතාත්මක අනතුරු හැඟවීම් ය.

මේ ටිකත් සටහන් කරන්නට සිදු වූයේ  අද අස්වැන්නට මීට කලකට ඉහත දි මා ලියු ළමා ගීයක් මෙහි සටහන් කරන්නට සිත් වූ නිසා ය. ඒ නිසා මෙතැන් සිට මේ ගීතය බිහිවු අයුරු ඔබට කියමි.

මිට වරස කීපයකට කලින් ලංකාවේ රූපවාහිනී නාලිකාවල සුපිරි තරු තෝරන වැඩසටහන් බිහිවෙමින් තිබුණි. ඒ  අවධියේ ජාතික රූපවාහිනිය මගින් ගායන දක්ෂතා ඇති දැයේ දූදරුවන් හඳුනාගෙන ඔවුන් දිරිගැන්වීමේ සංගීතමය ළමා වැඩසටහනක් ආරම්භ කර තිබුණි. ඒ ළමා සංගීත වැඩසටහනේ ගීත ගැයිමට වරම් ලද්දේ වයස අවුරුදු 12 අඩු දූදරුවන් ය.  එසේම කිසිඳු අවස්ථාවක එම වැඩසටහනෙන් වෙනත් ශිල්පියෙකු හෝ ශිල්පිණියක ගැයූ ගීත ගැයිමට නොහැකි විය. වැඩසටහනට ඉදිරිපත්වන ළමුන් ගායනා කළ යුතුව තිබුනේ ස්වතන්ත්‍ර නිර්මාණයන් ය.

ඒ අනුව මට එ දවස්වල එක දිගටම ළමා ගීත ලියන්නට සිදුව තිබුණි. ගීතයක් ලියවා ගැනීමට දුර බැහැර සිට දූ දරුවන් කැටුව දෙමව් පියන්  මා සොයා පැමිණියහ. ඒ අනුව මේ ළමා ගීත සන්ධ්‍යාව වැඩසටහන සඳහා ගීත 12 පමණ මවිසින් රචනා කළෙමි. එයින් ගීත 10ක්ම සංගීතවත් කළේ විශාරද එඩ්වඩ් ජයකොඩි මහතා විසිනි. ඉතිරි ගීත දෙක සංගීතවේදී නවරත්න ගමගේ විසින් නිර්මාණය කළ බව මතකය.

එසේ මා ලියූ ළමා ගීත අතරින්  එඩ්වඩ් ජයකොඩි මහතා  සංගීතවත් කළ ගීත දෙකක් එකී තරගයේ අවසන් වටයට දක්වා පැමිණ තිබුණි. අද මා මෙහි සටහන් කරන්නේ එසේ අවසන් වටය නියෝජනය කළ  ඒ එක් ගීතයකි.

එසේ එ දවස එක්තරා දවස උදෑසන ගීතයක් ලියවා ගැනිමට හෝමාගම ප්‍රදේශයේ සිට මා සොයා පැමිණි තරුණ මව්පිය යුවලක් සහ කුඩා දියණියකි. එසේ පැමිණි ඔවුන් සමග ආ ගිය තොරතුරු කතාකරමින් සිටින අතර තුර  ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතාවය පිළිබඳ විමසිමි.

“අපේ දුවට ළමා ගීතයක් ලියවා ගන්නයි අවේ” මව කීවාය.

“කවුද සංගීතය නිර්මාණය කරන්නේ” මම ඇසීමි.

“ඒ ගැන තවම හිතුවෙ නෑ  සර් දන්න කෙනෙක් ඉන්නවද?” මව මගෙන් ඇසුවාය.

ඒ වන විටත් මගේ ගීත කිපයක්ම ඒ රූපවාහිනි වැඩසටහනට එඩ්වඩ් ජයකොඩි මහතා විසින් සංගීතය නිර්මාණය කර තිබූ නිසාත්.  මේ තරුණ යුවල සිය දියණියද කැටුව පැමිණ සිටියේ ඒ තොරතුරු ඔස්සේ බවත් පැහැදිළි විය.

“ මේ ගීයටත් එඩ්වඩ් ජයකොඩි මහත්තයට කියල සංගීතය නිර්මාණය කරන්නද?” මම ඇසුවෙමි.

“කොච්චර ලොකු දෙයක්ද එහෙම කෙනෙකුට කියල කරගන්න පුළුවන්නම්” මව කීවාය.

ඒ මොහොතේ කුඩා දියණියගේත් දෙමව්පියන්ගේත් සිත් ඉපිල ගිය බවක් මට දැනුණි. එසේ බොහෝ වේලාවක් කතා බහේ නියැලෙමින් සිටියදී ඔවුන් ආපසු යන්නට සැරසුණි.

“සර් ගාන කීයද?”

ලිපි කවරයක් මිට මොළවාගත් මව හීන් සීරුවේ එසේ විමසුවේ හිතේ පිරුණු තැතිගැන්මකින් යුතුව ය.

“මොනවටද?”

“සර්ගේ මහන්සියට” ඇය ලිපි කවරය මා වෙත දිගු කළාය.

අද නූතන පරපුරේ ශිල්පීන් අතර ගීතය වෙළඳ භාණ්ඩයක් වුවත්, නිර්මාණයක් මුදලට තක්සේරු කිරීමේ පුරුද්දක් මා සතු නැති නිසා ඒ මුදල ප්‍රතික්ෂේප කළෙමි.

‘මට සල්ලි එපා මේ සල්ලි ටික තියාගෙන යන ගමන් දූට මොනව හරි අරන් දෙන්න මම සිංදුවක් ලියල දෙන්නම්”

එසේ එදා පොරොන්දු වූ පරිදිම දින කීපයකින් ගීතය ලියා එඩ්වඩ් අත තැබූයෙමි. අප දෙදෙනාම එක්ව ගීතයේ සංගීතය නිර්මාණය කල පසු ,  සති අන්ත නිවාඩු දිනයකදි  ඒ කුඩා දැරිය එඩ්ව‍ඩ්ගේ නුගේගොඩ පිහිටි නිවසට කැ‍ඳෙව්වෙමු.   කීපවිටක් ගීතය පුහුණු කළ පසුව ඇයට ඒ ගීතය පුහුණවන්නට පහසු වන සේ එඩ්වඩ්ගේ සංගීත කාමරයේ අසළ තිබු කැසට් රෙකෝඩරයකින් ගීතය පටිගත කර දුන්නේ කිසිඳු අයකිරීමක් හෝ ගාස්තුවකින් තොරවය. ඒ වැඩසටහනට කිසිඳු ළමා ගීයකට ඔහු මුදල් අය කළේ  නැත. ඔහු එදා මෙන්ම අදත් එවැනි දේ සඳහා මුදල් හඹා නොයන කලාකරුවෙක් බව දනිමි.

කෙසේ වුවත් ඒ දැරිය ළමා ගීත සන්ධ්‍යාව වැඩසටහනට ගීතය මනරම් අයුරින් ගායානා කළා ය. පියවරෙන් පියවර අවසන් තරඟකරුවන් දො‍ළොස්දෙනා අතරට පැමිණි ඇයට අවසන් තරගයට මුහුණ දෙන්නට සිදු වූයේ සජීවි ගායනයක් ඉදිරිපත් කරමිනි. තරගය පැවතියේ මරදාන ටවර රඟහලේ ය. මගේ ගීත දෙකක්ම අවසන් තරඟයට ඉදිරිපත්ව තිබූ නිසා මමද ඒ හැන්දෑවේ ටවර් රඟහලට ගොඩවූයේ ප්‍රසංගය නැරඹීමට මටද ආරාධනයක් ලැබ තිබුණ හෙයිනි.

අවසන් තරඟය විනිශ්චය කිරීමේ කාර්යය සඳහා ඇරයුම් ලැබ තිබුණේ විශාරද එඩ්වඩ් ජයකොඩි,  ජගත් වික්‍රමසිංහ සහ තවත් සංගීත ශිල්පිණියකට ය. තරගය පැවැත්වෙද්දී ‍මගේ ගීය ගැයිමට නියමිතව සිටි දැරියගේ වාරය උදා විය.  ඇය පාසල් යන දියණියක සේ සැරසී රංගනයක් ඉදිරිපත් කරමින්ම සිය ගායනයෙහි නිරත වෙමින් වේදිකාවේ සිටියාය. වේදිකාව අසල වූ තිරයේ ළමා ගීත සන්ධ්‍යාව වැඩසටහන සජීවිව විකාශය වෙමින් තිබුණි. වරින් වර වේදිකාව දෙසත්, තිරය දෙසත් මගේ විමසිල්ලත්, අවධානයත් යොමු වූයේ ගීතයක් විකාශය වන අතර තුර ගීතයේ නිර්මාණ කරුවන්ගේ නම් සඳහන් වූ නිසාය.

අවාසනාවකට මෙන් එකවරම ගීතයේ රචකයා ලෙස දිස් වූයේ “දයාරත්න  පෙරේරා” යනුවෙනි. මට උන්හිටි තැන් අමතක විය. නිර්මාණකරුවකුගේ නිර්මාණ අයිතිය සම්පූර්ණයෙන් අහිමි වි ඇත. කරන්නට කිසි දෙයක් නැත. සියල්ල සිදුවි හමාරය.

වැඩසටහන අවසානයේ ජයග්‍රාහි දරුවන් තිදෙනා අතරට එඩ්වඩ්ගේ සංගීතයෙන් හැඩවූ මගේ නිර්මාණ ඇතුළත්ව නොතිබුණි. එඩ්වඩ් ඒ විනිශ්චය මණ්ඩලයේ හිටියත් නිවැරදි මොහොතක නිවැරදි තීරණය ගනිමින් ඒ වැඩසටහනේ ‍දක්ෂතම දරුවන් තිදෙනා තෝරාගත්තේ කලා කරුවගේ තිබිය යුතු අව්‍යාජ බව නැවත තහවුරු කරමිනි.

තරගය අවසානයේ ජයග්‍රාහකයන්ට අමතරව ඊට සහභාගී වු සියලු දෙනාටම ත්‍යාග සහ සහතික පත් ලැබුණි. ඊට පසු දිනයේ දුරකථනයෙන් මම ඇයට සුබ පැතුවෙමි.  ඒ වන විටත් ඒ ගීතයේ ගීත රචකයාට අසාධාරණයක් සිදුව ඇති බවත් එය නිවැරදි කරන ලෙසත් එඩ්ඩඩ් වැඩසටහන් නිෂ්පාදකට කියා තිබුණි. කෙසේ වුවත් විකාශය වූ පසුව ඒ වැරැද්ද නිවැරදි කළ නොහැකි බැවින්, ළමා ගීත එකතුව එළි දක්වන මොහොතේ එය නිවැරදි කර තිබිම ගැන සතුටු වෙමි.

එසේම සිදුවූ වරද පිළිබඳව ගීතය ගැයු දැරියද ඇයගේ දෙමව්පියන්ටද දැනගන්නට ලැබුණ නිසා ඔවුන්ද අපහසු තාවට පත්ව සිටින බව දැනගත්තෙමි. ඉන් සති කිපයකට පසුව දැරියගේ පියා නැවත  දුරකතනයෙන් මා අමතා  සිදුවූ වරදට සමාව ඉල්ලා සිටියේය.

“එදා වැඩසටහනෙදි ගීතයේ විස්තර කියද්දි කලබලේට සර්ගෙ නම වැරදියට කියවිලා. ඒක තමයි ඒඅය දාලා තියෙන්නේ”

ඒ සිදුවි සති කීපයක් ඉක්ම ගොස් තිබු නිසා මගේ කේන්තියද පහව ගොස් තිබුණි. සජීවි තරගයකදී තරගකරුවන් වගේම ඊට අදාළ පුද්ගලයන්ගේද නොසන්සුන්කම නිසා එය සිදුව ඇති බව මටද වැටහි තිබූ නිසා තවදුරටත් ඒ ගැන විමසන්නට නොගියෙමි.  එසේ වුවද මේ ගීය ඉඳහිට හෝ අදටත්  රූපවාහිනී තිරය මත දිස්වන විට මගේ නම වෙනුවට වෙනත් නමක් තිරයේ තවමත් දිස්වනු දැකීමෙන් දැනේනේ කණගාටුවකි. මෙය සිදුව වසර ගණනාවක්  ඉක්ම වුවත් ඉන් පසු මේ ගීය ගැයූ දියණිය හෝ ඒ දෙමව්පියන් මට හමුවූයේ නැත.

දරුවන්ගේ ලෝකය ලස්සන වන්නේ වැඩිහිටියන්ගේ සිතුවිලි පිවිතුරු වන තරමටය. වැරදීම් සිදු වන්නේ දරුවන් අතින් නම් එය නිවැදි කරගන්නා අයුරු ඔවුන්ට කියා දිය යුතු ය. දරුවන්ගේ ලෝකය වර්ණවත් ය. විවිධ පාටින් සහ හැඩයෙන් යුක්ත ය. විටෙක දරුවන්ගේ සිතුවිල කවි වගේ ය. තවත් විටෙක ගීයක් වගේ ය. එසේත් නැත්නම් ගලා හැලෙන  ගඟුලක් වගේ ය. ලෝකය වෙනස් කරන්නට නම් ඔවුන් රැක බලා ගැනිම යහ මගට ගැනීම දෙමව්පියන්ට මෙන්ම  සමාජයත් සතු වගකීමකි.

ඒත් හැන්දෑවට සුජාත දියණිය නරඹමින් කදුලු සුසුම් හෙළන්නට තරම්  මිනිසුන් සහිත සමාජයක් බිහිකර ඒ  මිනිසුන්ගේ මිනිස් සිතුවිලි සෝදා පාලුවට ලක්වන විට පාසලේ පන්ති කාමරයේ තීන්ත ආලේප කිරීමට රුපියල් 800.00 ක් සොයා ගත නොහැකිව දෙමව්පියන්ට ඒ බර දරන්නට දෙනවාට වඩ අසල ඇති වත්තේ බිම වැටුණ පොල් ගෙඩි කීපය අහුලා එය විකුණා ගතහොත් පංතියේ අවශ්‍යතාවය සම්පූර්ණ වන බව ඒ කුඩා දියණිය සිතන්නට ඇත. නොදැනුවත් කම නිසා ඇය කරන්නේ දඬුවම් ලැබිය හැකි බරපතල වරදක් බව ඇයගේ ළපටි ‍හිතට  කිසි සේත් නොසිතන්නට ඇත.

 කෙසේ කළත් වරද වරදම ය. එය දැන් සිදුවී හමාර ය. ඒත් සුජාත දියණිය නරඹා චංගුමීගේ දුක වෙනුවෙන් කදුළු හෙළන මිනිසුන් ඇති සමාජයක වෙසෙන ඒ පොල්වතු හිමියාට එය වරදක් බව ඒ දියණියට කියා නොදී ඇය අධිකරණය හමුවට ගෙන යන්නට  තරම් සහාසික සිතක් ඇතිවන තරමට  මේ සමාජය පිරිහුනේ කුමක් නිසාදැයි නැවතත් සිතා බැලිය යුතු කාලය එළඹ ඇති බව මා ලියූ මේ ගීතය නැවත ඇසෙන විට මට සිතේ .෴

හරි ලස්සන අකුරු ලියමු

ලොකු මල්වැල් පාට කරමු

හොඳ ළමයින් වෙන්න හිතමු

ලෝකය ආදරෙන් හදමු

හරි ලස්සන කවිත් කියමු

ගුරු දෙගුරුන් දෙපා වඳිමු

හොඳ ළමයින් වෙන්න හිතමු

ලෝකය ආදරෙන් නගමු

හරි ලස්සන ගීත ගයමු

ගඟක් වගේ ගලා හැලෙමු

හොඳ ළමයින් වෙන්න හිතමු

ලෝකය ආදරෙන් නගමු

ගේය පද:  දයානන්ද රත්නායක

සංගීතය : විශාරද එඩ්වඩ් ජයකොඩි

ගැයුම:  ඉරේෂා හර්ෂනී

“හරි ලස්සන අකුරු ලියමු ” ගීතය  මෙතනින් අහන්න

                

වටිනා කාලය බිඳක් වැය කර ගී රස විඳිමින් කියවූ ඔබට  ස්තූතියි. වෙලාවක් ඇත්නම්  මීට වඩා වෙනස් වූ  ඔබේ විචාරාත්මක අදහසත් මෙහි ලියා තබන්න