෴ කඳුළු විලේ පිපි රතු පියුම ෴

මගේ අතින් ලියැවුණු ගීයක්...

අස්වැන්න තුළින් පසුගිය ලිපි හැම එකකින් ම කතා කළේ වෙනත් නිර්මාණකරුවන්ගෙ නිර්මාණ පිළිබඳව යි. මේ ලිපි කිය වූ සහෘද ඔබ මා ලියූ ගීයක් ඉදිරිපත් කරන ලෙස කරන කීපවතාවක් ම  ඉල්ලා තිබුණි. ඒ අතර "රූ සිරිනි" සහ"මලී" ඒ පිළිබඳව නිරන්තරයෙන් මතක් කළ සහෘද පිරිස අතර වෙති. ඒ වගේම " මුහුණු පොතේ "  චැට් කරන කිසි දින නොදුටු සහෘද පිරිසක්ද ඒ ඉල්ලීමම නැවත නැවතත්  ඉදිරිපත් කළ නිසා අද මගේ අතින් ලියැවුණු ගීයක් අස්වැන්නෙන් ඉදිරිපත් කරමි.

මගේ නිර්මාණයක්  “අස්වැන්න” යටතේ ඉදිරිපත් කරන එක  මගේ  විචිකිචිඡාවට හේතුවක්.  මොකද මගේ නිර්මාණයක් මගේ අඩවිය තුළින් ඔබේ කතා බහට ඉඩ සැළසීම නුසුදුසුයි කියල මටම හිතෙන නිසා. ඒ කොහොම වුණත් මේ ගීය පිළිබඳව වැඩි යමක් කතා නොකර මේ ගීය බිහිවූ ආකාරය සහ ඊට නිර්මාණාත්මක අත්දැකිම  ගොනුකර ගත් හැටි පමණක් මෙහි සඳහන් කරන්නම්. මොකද ඕනෑම නිර්මාණයක නිර්මාණාත්ම අත්දැකිම සහ ඊට අදාළ වස්තු විෂය ගොඩනගා ගත් හැටි වැදගත් කියල හිතෙන නිසා.

‍ මේ ගීයේ අදහස නිර්මාණාත්මක අත්දැකිමක්  ලෙස ගොඩනගා ගත්තේ පො‍ළොන්නරු යුගයේ ලියූවා යැයි සැළකෙන ගුරුළුගෝමීන් විසින් විරචිත "ධර්ම ප්‍රදීපිකාව" ග්‍රන්ථයෙහි එන “සුළු කළිඟු දා වත” කතා පුවත මේ සඳහා නිර්මාණාත්මක අත්දැකිම  සැපයීය. “සුළු කළිඟු දා වත” පුවත පද්‍යයක් නො වූවත්  ගද්‍ය රචනාවක් සේ ලියැවි ඇති අතිශය සෘංගාරාත්මක ප්‍රේම පුරාවෘත්තයකි.  ආදරය සහ විරහව පිළිබඳ ඉතා සියුම් ලෙසත්, රමණීය ලෙසත් කියවෙන බෞද්ධ සාහිත්‍යයේ ඇති විශිෂ්ඨ ගද්‍ය රචනයකි. මෙහි මුළු කථාව පුරා රැදී ඇත්තේ ඉතා සියුම් වූ සෘංගාර රසයෙන් පිරී ඇත. තවද, එය ගුරුළුගෝමින්ගේ පරිකල්පන ශක්තිය මැනවින් විදහා දක්වන ගද්‍ය රසයෙන් අනූන වු කෘතියකි. මෙහිදී විප්‍රලම්භයෙන් සෘංගාරයෙන් පිරුණු කළිඟු කුමරුගේ සිත කල් වියෝවෙහි තැවෙන චිත්‍රයක් සේ ගුරුළුගෝමින් විසින් වර්ණනා කරන්නේ මෙසේ ය.

  “.... දසනුදස සැඟවූ නිල් වදුල් හා සමග කල්වියො සුළුකළිඟු කුමරුහට වන සෝකල් බොල් වීය. වලානල හා සමග මියෙනඩුහුරු නල මමීය. විදුලිය හා සමග මන වෙවුලීය. වැසි දහරා හා සමග කඳුළු දහරා වැහිණ. දිගත්හි දිවගත් මත්බලා පෙළ මැ කිරිවලා සෙ පැණින. ජලලඹ කළබින් වැදිලිගත් තැන් මැ දිවයුරු තෙදින් දම්තැන් සෙ පැනිණ. කොළොඹ වන හිසින් මමන මුවරද රොන් මැරජකඳ සෙ පැනිණ. බමර බර පුලු ලෙල ලියනඟලා මැ දසනු දෙසෙහි සහදුම් ළැව්දල සෙ පැනිණ. වලානෙලෙන් බමන සිහිලැල් පොද මැ කුරු රැස් ගොර මිරිඟු දැල සෙ පැනිණ. හෙ ඔව්හට සිහිලස් දෙන වහරෙයෙක් නොවීය.......”

  එහි සරළ අදහස මෙසේයි.

‘... ඇස ගැසුණු දස දිශාවෙහි ම වූ නිල්ල පිරි වනයේ සරන කළිඟු කුමරු හට සිය ප්‍රියයා සිහිවී සිත මහත් සෝකයෙන් පිරි ගියේය. හීන් සැරේ පාවි ආ මදනල සමග හද තුළ තෙරපුණ සුසුම් පොදි ඒ මදනලට මුසු විය. විදුලි ධාරාවක් සිය සිරුර හරහා ගමන් ගන්නා සේ කුමරුට හැඟිණ. ඔහු සිත තව තවත් චංචල විය. මහා වරුසාවක් ඇද හැලෙන්නා සේ ඇස උපන් කඳුළු ධාරා කොපුල දිගේ රූරා වැටුණි. අහසේ ඉගිල ආ කොකුන් රැළ සුදු වලා සේ දිස් විය. වැසිපොද විනිවිද  පැමිණි  හිරු රැස තව තවත් ඔහු පෙළීය. කොළොම් වන හිස රඟදෙන බිඟු රැළ ඔහු තනිකර ප්‍රේමයෙන් මුසපත්වී වෙලි සිටින්නා‍ක් සේ ඔහුට දැනුණි. පිපි නියඟලා මල්  දුමෙන්  පිරුණු ගිනිදැල් සේ ඔහු වෙළා සිටින්නාක් මෙන්  හැඟිණ. පාව ආ මදනලෙහි දැවටි  සිහිල් මීදුම අතර රඟ දෙන බමර කැළ මිරිඟු දැලක පැටලී සිටින්නාක් මෙන් හැඟිණ. සිය ප්‍රියයා ඒ වනයෙහි නැති කල ඔහුට සිහිලක් සදන වැස්සක් ඒ වනයෙහි නොවීය....”

මේ තරම් මිහිරි ගද්‍යයෙන් අනූනව ඇති “සුළු කළිගු දා වතේ” ඇති ඉතා රමණිය ආදර පුවත සරල ලෙස මසිතේ දැවටී තිබූ අතර  ඊට ‍මගේ අත්දැකිම්ද මිශ්‍ර කර කල්පනා ලෝකයේ මසිත වර්තමානයෙහි පිහිටුවා  මේ පදවැල ලියූ වෙමි. 

එච්.එම්.ජයවර්ධන

මේ ගීතය ගායනා කළේ  ගායන ශිල්පී ඩබ්ලිව් .ඩී. ආරියසිංහ ඔහුගේ ගීත ඇල්බමයක් සඳහායි.  ඒ මීට අවුරුදු තුනකට හෝ හතරකට විතර  කලින්.  ආරියසිංහ මෙරට විශිෂ්ඨ ශ්‍රේණියේ ගායන ශිල්පියෙක්. ඒ වගේ ම තියෙන්නෙ  අමරදේවයන්ගේ ගී හඬට බෙහෙවින්ම සමාන වූ ගී හඬක්.

 

ආරියසිංහ සමග තිබු මගේ දිගු මිත්‍රත්ව නිසා ම ඔහුගේ ගි ඇල්බමය සඳහා ගීතයක් ලියන්න මට කළ ආරාධනාවක් අනුවයි මේ ගීය "සඳ නැගෙනා තුරු" ගීය බිහි වුණේ. ආරියසිංහගේ මේ ගීත  ඇල්බමයේ සියළුම ගීත පටිගත කිරිම් අවසානයේ ඇල්බමයට යෙදිය යුතු නම පිළිබඳව  විවිධ නම් ඉදිරිපත් වෙමින් තිබියදි මෙම ගීත එකතුව නිෂ්පාදනය කළ සංගීත සමාගමට " සඳ නැගෙනා තුරු"  කියා යොදන ලෙස  ආරියසිංහ  කළ යෝජනාව පිළිබඳව මුල සිටම සංගීත සමාගම ද කැමැත්තෙන් සිටි නිසා ඒ නම යෙදු බව පසුව දැනගැනිමට ලැබුණි. ඉඳහිට කාගේ හෝ ඇරයුමක් අනුව ගීතයක් ලියන මට පෙරත් අවස්ථාවල එවැනි අවස්ථා කිපයක් උදාවී තිබූ නිසා "සඳ නැගෙනා තුරු"  ගීය ද  සදා මගේ නොමියෙන මතකයේ රැඳී ඇති ගීතයකි.

"සඳ නැගෙනා තුරු" ගීතය සංගීතවත් කළේ ප්‍රවීන සංගීතවේදී එච්.එම්. ජයවර්ධන විසිනි. එච්.එම්. ජයවර්ධන විසින් නිර්මාණය කරන ගි තනු  ගීතයට සපයන්නෙ නොමද ආලෝකයක්. ඉතින් මගේ මේ ගීත රචනාවටත් ඒ ආලෝකය ඔහුගෙන්  ලැබුණ බව සඳහන් කල යුතුමය.

ඒ කොහොම වුණත් මගේ අතින් ලියැවුණ ගීයක් ඇතැම් වෙලාවට මග තොටේදි  එහෙමත් නැත්නම් බස් රියකදි , කඩපිළකදී අහම්බෙන් හෝ ඇහෙන වෙලාවට දැනෙන සතුට නම් අපමණයි. ඒ දෙනෝදාහක් නන්නාඳුනන මිනිසුන්  අතර මමත් එකම එක නන්නාදුනන රසිකයෙක් කියා මටම හැ‍ඟෙන නිසා. මෙන්න මේ ටික තමයි මේ ගීය පිළිබඳව මම ඉදිරිපත් කරන අදහස.

මා ලියූ ඒ ගීය පිළිබඳ වෙනත් විචාරයක් කරන්නෙ නැහැ. ඒ කටයුත්ත ගී රසවිඳින ඔබටම භාර කරමි. ඒ මන්ද,  මමද ඔබ සමග ගීත අහන රසවිඳින ඔබ සමග වෙසෙන රසිකයෙකු වන බැවිණි.  මතු දැක්වෙන්නෙ  මා අතින් ලියැවුණ ඒ ගීතයේ පදමාලාවයි.

සඳ නැ‍‍ඟෙනා තුරු තනි  මේ  රාත්‍රියේ

මී මල් සුවඳක් අරන් ඇදෙන සුළ‍ඟේ

බමරෙකු ඇදුනා ඒ මල් සුවඳ දිගේ

මලේ සුවඳ මට දැනුණා හීන් සැරේ

ඉරිමා උදයේ සිහිනය සිතක සදා

ඔබේ මගේ  හද හැඟුමන් පුබුදු කළා

එවන් අතීතේ මිහිරක් හිතේ තියා

කඳුළු විලේ රත් පියුම් පිපී පිපුණා

බාල වියේ බැඳි ‍සෙනෙහස තුරුළු කරන්

සදා සොඳුරු ලොව තව මල් පීදියන්

සිහිනය සේ ඔබ ඈතින් ඇදෙන ලෙසින්

සඳත් රැයත් මගෙ තනියට ළඟම ඉඳින්

ගේය පද රචනය:   දයානන්ද රත්නායක

ගී තනුව සහ සංගිතය:  එච්.එම්.ජයවර්ධන

ගැයුම: ඩබ්ලිව්.ඩී. ආරියසිංහ

"සඳ නැගෙනාතුරු" ගීතය අහන්න මෙතැනින්, කැමති නම් බාගන්න

අද මගේ විචාරකයා ඔබය. මට මග පෙන්වන්නාද ඔබය. මගේ  දොස් දකින්නාද ඔබමය. එහෙයින්ම ඔබේ සිතේ ඇඳි ඕනෑම අදහසක් මෙහි ලියා තබන්න.  ඒ මමද ඔබවන් රසිකයකු වන නිසා.

පසු සටහන:

මගේ හිතවත් ඔබ "කමෙන්ට්" ඔබ එකක් දානව නම් මට "ඔබතුමා" කියල අමතන්න එපා. ඔබ වගේම මමත් ඔබ අතර සිටින තවත් එකම එක  සහෘදයෙක්. ඒ නිසා  මම   ඔබගෙන් කරන කාරුණික ඉල්ලීම එයයි.