෴පමා වූ සුබ පැතුම෴

නව වසර උදාවී දින කිහිපයක්ම ගෙවී ගිහින්. ඒත් හැම අතින්ම තවමත් සුබ පැතුම් ගලා එන සමයක මම මගේ නව අවුරුදු සුබ පැතුම අස්වැන්නට පැමිණි සහෘද ඔබට  පිළිගන්වන්නෙ  පමා වු සුබ පැතුමක් විදිහටයි. ‍ඒකටත් නොයෙක් කරුණු කාරන යෙදිල තිබුණත් පමා වී හෝ සුබ පැතුම යා කරන්න ලැබුණ එකත් සතුටක්.

ලංකාවෙ පාඨකයන් අතර පොත පත වගේම අන්තර් ජාලය භාවිතා කරන පිරිස් අතර මුහුණු පොත (Facebook) සහ බ්ලොග් අඩවි භාවිතයත් යම් තරමකින් දියුණු වී ඇති සමයක ඒ මගින් යම්කිසි සාමාජීය කතිකාවක් ගොඩ නගන්න හැකිවෙලා තියෙනවා.

ප්‍රකාශන මාධ්‍යයක් විදියට අන්තර්ජාලය ලබා ඇති සීග්‍ර දියුණුවත් එක්කම පොත් සහ පුවත්පත් භාවිතයත් යම් තරමිකින් පාඨකයන්ගෙන් ඈත්වෙන්න හේතු වෙන්නේ මුද්‍රිත පුවත්පත් මගින් සැබෑ ජන ජිවිතය පිළිබඳව හරවත් සංවාදයක් ගොඩැගෙන්නේ නැතිකමයි. රාජ්‍ය මාධය භාවිතය ගැන සඳහන් කිරිමට තරම් වටිනා දෙයක් නැත්තටම නැතුවා සේම   ලංකාවෙ විකල්ප මාධ්‍ය ධාරාවන් තුළ කටයුතු කරන ඇතැම් පුවත්පත් තම දේශපාලන න්‍යායන් ඔස්සේ ක්‍රියාත්ම විමත් සැබෑ ජනමතය ඒ තුළින් පිලිබිඹු නොවීමත් මේ යුගයේ ලංකාවෙ පාඨකයන් මුහුණ දෙන ප්‍රබල කාරණා. ඒ තුළ හරවත් සංවාදයකට තිබෙන සිමිතයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ. ඒ වගේම ලංකාවෙ එක්තරා යුගයක කාලින සමාජ සංවාද ගොඩනැංවීමෙහිලා විශාල මෙහෙයක් කල වාර සඟරා එකක් දෙකක් තිබුනත් ඒවා පවා අලවිය ඉතාමත් අඩු මට්ටමක පවතින සමයක්  මේ ගෙවෙන්නෙ.

ඒ නිසා මේ විකල්ප ධාරාවන් තුළ මුහුණු පොත (Facebook) සහ බ්ලොග් අඩවි හරහා සැලකිය යුතු ‍සමාජ කතිකාවක් ගොඩ නැගෙමින් තියෙන්නෙ ලංකාවෙ විකල්ප මාධය ක්‍රියාකාරීත්වයේ අඩුව පුරවන්නයි. ලංකාවෙ අන්තර්ජාලය භාවිතා කරන පිරිස අතරින් බ්ලොග් අවකාශයට එකතුවී  සිය හැකියාවන් , කුසලතාවයන් එකිනෙකා අතර බෙදා ගැනිම සඳහාම වෙන් වූ තෝතැන්නක් කියන්න පුලුවන්. ඒක හරියටම විවිධ මාතෘකා ඔස්සේ දිග හැරෙන කලාත්මක වාර සඟරාවක් වගේ. බහුතරයක් ලියන දේ ගැන හැමෝටම නිදහස් අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට ඉඩ සලසන එකිනෙකට වෙනස් දිශානුගතව එකිනෙකට වෙනස් වූ රස වින්දනයේ හරයන් සොයන, සොයමින් පවතින සියලු ආගම් සහ සියලුම ජාතීන්ට අයත් එකිනෙකා නොහදුනන ළබැඳි සොහොයුරු සොහොයුරියන් සමූහයක් විසින් සිංහල බසින් අකුරු කිරීමම අදහස් ප්‍රකාශනයේ ශක්තිමත් බැම්මක් විදියට සලකන්න පුළුවන්. ඒක හරියටම වියළි කර්කශ බිමක  මල් පිපි සිනාසෙන ප්‍රේමයේ සුදු කරඹ මල් වගේ වට මට  දැනේ.  

එවන් වූ  සිංහල බ්ලොග් අවකාශය තුල පටු සීමාවලින් බැහැරව, පා දූවිල්ලක් තරම්වත් නොවටිනා ආගම් භේදයට හෝ ජාතිවාදයට තුඩු දෙන සංවාද ඇති නොකිරීම මිනිස් සිත්වල ගුණ සුවද හඳුනන  සැබෑ  මිනිසුන් ලෙසින් අපට  සැනසෙන්නට පුළුවන්. උදා වූ මේ නව වසරේ සතුටු විය යුත්තේද ඒ ගැනය.

එනමුත් අප වෙසෙන මේ සමාජ පසුතලයක වෙසෙන මිනිසුන් ගැඹුරු නිද්‍රාවකට පත්ව ඇති බවක් පෙනෙන්නට තිබේ. පොදු සමාජයක වෙසෙ සියල්ලෝම දරන මේ නිහඬ බව වටහා ගැනිමට අපහසු කරුණක්. අවිචාරශීලි යුගයක විචාරශීලිව වෙසීම කාලින අවශ්‍ය තාවයක්.  එවිට අප වෙසෙන මේ සමාජ වට පිටාව තුළ ගැඹුරු නිහැඬියාවේ සැඟව ඇති රස මුසු දේද, අප වටා ඇති බියකරු සිතුවම්ද, අපටම හඳුන ගන්න හැකියි. බ්ලොග් අවකාශයේ  ඔබට එවන් දෑසක් සහ තියුණු මනසක් ලබන්නට  මගේ අවුරුදු පැතුම එයයි.

හැමදාමත්ම අස්වැන්නෙන් අලුත් ගීයක රස මිහිර බෙදාගන්නා මම මේ වසරේ මුල්ම ගීතය හැටියට තෝරාගන්නේ මා ඉහතින් කියූ අදහසම ගෙන දෙන ගීයක්. මේ ගීය එතරම් ජනප්‍රිය නොවුණත් කපුගේ සමග ජයතිලක බණ්ඩාරයන් ගැයූ ගැඹුරු අරුතක් වගේම හරයක් ගෙන දෙන අපිට නැවතත් අපි ගැනම හිතන්නට පොළඹවන ගීයක් . සමහර විට ඔබ මේ ගීය අහන මුල්ම වතාව වෙන්නත් පුළුවන්. අස්වැන්නට නිතර ගොඩවදින ඔබත් මේ බ්ලොග් අවකාශයේ සැරිසරන සෙසු සහෘද පිරිසත් මේ වගේ කියලයි මට හිතෙන්නෙ. එහෙම නම් මේ උදාවූ නව වසරෙ අලුතින් ප්‍රාර්ථනාවන් එක්කළ යුතු වෙන්නෙ නෑ. අවිචාරයෙන් විචාරයද, අන්ධකාරයෙන් ආලෝකයද, අසත්‍යයෙන් සත්‍ය දකින්නටත් , ආනන්දයෙන් ප්‍රඥාව ලබන්නටත්. ගෙවුණ වසරේ අහිමි වූ දේ ගැන නොව උදාවූ වසරේ අලුත් ඇරඹුමකින්  පටන් ගන්නට වෙර දරන සිතුවිලි වලට  මේ ගීතය ඔබට දිරියත් ශක්තියත් ගෙන දෙනු ඇත. ඒක හොඳටම ප්‍රමාණවත්.

            පාට එලලුවන් පුතණුව මා දෙනුවන් වන්

            කොතැනද සිරස නමන්නේ

            ගුණැති පුතණුවන් පෙම්බර පාට එළලුවන්

            කොතැනද දෙදණ නමන්නේ

            කාටද දෝත නගන්නේ

            නීල කඳු  ළැමද අතරේ නිම්න භූමියේ

            මීරි මවු කිරෙන්  ඉහිරෙන වතුර උල්පතයි

            පුතකු සිරස නමන්නේ එතැනයි

            දෙතොල තෙමන්නයි.

            වියළි බිමේ නිදිකුම්බා කටු යහනාවේ

            මහ පො‍ළෝ ගැබේ ප්‍රේමය පිපී හිනාවෙයි

            පුතකු දෙදණ නමන්නේ එතැනයි

            එමල සිඹින්නයි

            පා පැකිළ වැටී බෙලෙසුන් වී අගාධයේ

            මිනිසත්කම දනින් හොවින දුක්බර යාමේ

            පුතකු දෝත නගන්නේ එතැනයි

            අත්වැල වෙන්නයි

           ගේය පද:  රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ

           සංගීතය: විශාරද ගුණදාස කපුගේ

           ගැයුම:  විශාරද ගුණදාස කපුගේ සමග ජයතිලක බණ්ඩාර

         “පාට එළලුවන්”ගීතය මෙතනින් අහන්න

           

අස්වැන්න සුපුරුදු සටහන යළිත් ලබන සතියේ සිට. එතෙක් ඔබට සුවබර සතියක්.